Vrijwilliger  bij de stichting WOEDI

Wie veel om mensen geeft, van dieren houdt en een beetje tijd kan missen, voelt zich blij en goed op z’n plaats als vrijwilliger bij de stichting WOEDI.

Ooit was ik er slecht aan toe en moest met heel veel moeite de kattenbak verschonen. Plots overviel mij de angst: “Hoe moet het als ik dat niet meer kan?  Moet ik dan oud en eenzaam worden zonder mijn dieren? ” Kijk, dat is nu net waar je de stichting WOEDI aan je zijde vindt. Wij weten hoe belangrijk dieren kunnen zijn om juist ouderen hun geluk en geestelijk welbevinden te doen behouden.

Zo hebben we een uitgebreid rooster voor alle honden die tijdelijk door onze vrijwilligers worden uitgelaten, als het baasje of vrouwtje plotseling door ziekte in de problemen komt.  Best een heel karwei, maar een blij gezicht en een kwispelende hond maken veel goed.

Ook in de verpleeg - en verzorgingshuizen is er meer vraag dan we aankunnen. Dat zijn de zogenaamde “Aaiprojecten ”.  Zelf heb ik de meeste ervaring in verpleeghuis Duinstede, op een van de gesloten afdelingen voor dementerenden. Daar zijn we dan een uurtje, met vaak vier vrijwilligsters (inclusief Hilde Kortman, de oprichtster van dit alles).  Zij met hun honden en ik mag dan met “ons” konijn en de cavia bij de mensen aanschuiven. Soms zijn dat heel bijzondere en mooie ervaringen. Niet iedereen, maar de meeste mensen genieten van de dieren, vertellen hele verhalen uit het eigen verleden. Er wordt geaaid, geknuffeld, gelachen, maar soms ook getroost en een arm om een schouder geslagen.  Door de dieren ontstaat het contact tussen ons en de mensen op de afdeling, dat is vaak heel goed en warm en, ook puur voor jezelf, zeer de moeite waard.

Het meeste werk wordt door ons bestuur gedaan en omdat alles nu eenmaal ook nog veel geld kost wordt er heel veel oud papier verzameld. Dat is een heel zware klus, maar ook dat lukt nog altijd. Daarnaast hebben we onze rommelmarkten en een Kerstmarkt en laatst een informatiemarkt voor alles op het gebied van zorg voor ouderen. Dat zijn meestal gezellige dagen, waar we veel informatie kwijt kunnen, wat centjes vergaren (soms een royale gift!).  Tja, zelf heb ik veel bewondering voor ons bestuur, want hoe zorg je nu steeds weer dat een dier het juiste plekje krijgt en veel ouderen het dier dat echt bij hen past.  Via het internet wordt er heel wat werk verzet door Hilde en altijd is ze gelukkig als er weer een dier en/of een mens geholpen is.

Als klap op de vuurpijl worden we dan ook nog eens aan het einde van het jaar extra gewaardeerd en schandalig verwend, met tot nog toe een heerlijk en gezellig etentje voor iedereen!  Wat wil een vrijwilliger nog meer??

Ik kan er alleen maar blij mee zijn en hoop het nog lang te mogen doen.

 Erna Bourgonjen